دانلود آهنگ هر کدوم توشون یه قصه است و پره دو پاهایی که از یک جنگل ان
شنونده آهنگ هر کدوم توشون یه قصه است و پره دو پاهایی که از یک جنگل ان باشید و با بالاترین کیفیت از زی موزیک دانلود کنید
در ادامه متن آهنگ هر کدوم توشون یه قصه است و پره دو پاهایی که از یک جنگل ان را ببینید و همچنین آنلاین گوش دهید و با سرعت بالا و دو کیفیت 128 و 320 آهنگ هر کدوم توشون یه قصه است و پره دو پاهایی که از یک جنگل ان را با فرمت MP3 دانلود کنید
هر کدوم توشون یه قصه است و پره دو پاهایی که از یک جنگل ان
♪♫ متن ترانه هر کدوم توشون یه قصه است و پره دو پاهایی که از یک جنگل ان ♪♫
بین نگاه مردم میرن به سمت مقصد نمیدونم کجا میخوام برم و بیمار مغزم
صدایی آشنا میخونه تو گوشم سنگینی مسیرم میمونه رو دوشم
چون این راهی که میری ته نداره هرچی میگیره پس نداده
تو میمونی با اون خیابونی که مثل کویری خشک و بی بارونی
♬ زی موزیک ♬
همه چی اینجا اتفاق حتی میکنه بی جا استفاده
کجان اونا که بودن مثل برادر از پشت میله ها میگن قصه برا من
خدا بده یه روز آفتابی یه نسیم خنک هم باشه حال دادی
چطوری میشه اینجا هم یه روز خوب باشه خوب تو خیابون بگو کو آخه
هر شب تلخ و سخت تنگ و سرد ترس بی حد و مرز و هرج و مرج
راه میرم از تو شهر از تو شب راه میرم ابروم خم توش هرجور هست
یاد گرفتم از خودم از دورم و از نگاه مردمم باید نفسامو حبس کنم باشن قدم هام بلند
من هنوز این باور دارم اگه سیاهی همه جا هست تا همه آدما خوابن یکی صدامو میشنوه آخر
پیانو رو دوس داری حال میده نه
یکی بام یکی داد دوتا نقطه تو وقتای هات
حال میده توی تنهایی هات کیش میشی توی طعم های مات
هندونا تو نسلای پات یکی چپ یکی راست
کنتوری روی حرفای خاص پ یکم هول بده روی مغزای باز
بازم خیابون و من و شب دو تا دست توی جیب بزرگ ولی برا من کوچیک
دنیاتو میگم هرچند سفید شبات ولی اینجا با من همرنگ پوشید
آدمای شهر شدن منظره ان خونه های شهر پره پنجرن
هر کدوم توشون یه قصه است و پره دو پاهایی که از یک جنگل ان
یه سری که صبحا میرن راه به راست چون میدونن که شب دیگه مال لاشخوراس
نخ به رنگ شب نمیدن و میدونن که کف خیابونا تا روزاش جداست
امید بس به شورت بهینه کار هه بهم چسبیده شبیه خال
خیابون میگم احمق بیبین توش هیچ موقع دو دوتاها نمیده چهار
هر شب تلخ و سخت تنگ و سرد ترس بی حد و مرز و هرج و مرج
راه میرم از تو شهر از تو شب راه میرم ابروم خم توش هرجور هست
یاد گرفتم از خودم از دورم و از نگاه مردمم باید نفسامو حبس کنم باشن قدم هام بلند
من هنوز این باور دارم اگه سیاهی همه جا هست تا همه آدما خوابن یکی صدامو میشنوه آخر
